Bestel het fysieke nummer hier of download dit nummer los (digitaal) via deze pagina.
Meteen een abonnement afsluiten? Klik hier!
De waardering voor het sociaal werk is terug, nu het geld nog. Dat vindt Lex Staal, directeur van Sociaal Werk Nederland.
Lees het artikel via deze pagina.
In de master wordt gefocust op praktijkontwikkeling. Maar lukt het ook om de uitvoeringspraktijk van het sociaal werk daadwerkelijk te verbeteren?
Lees verder via deze pagina.
Pleidooi door Mariël van Pelt over de toegevoegde waarde van mbo’ers in het social werk.
Lees verder via deze pagina.
Hoe bereid je studenten Social Work voor op de praktijk? Of beter hoe bereiden zij zichzelf daarvoor?
Lees het artikel via deze pagina.
Ido de Vries gaat in op de invloed van macro-ontwikkelingen op het sociaal domein en hoe wij hier het best naar kunnen handelen.
Lees verder via deze pagina.
De reflectieve professional in opleiding en praktijk.
Lees verder via deze pagina.
Fatima Touzani, docent Social Work, werpt een kritische blik op de veranderingen in het maatschappelijk werkveld.
Lees verder via deze pagina.
Help we zijn elkaar kwijt geraakt! Tijd om het roer om te gooien.
Lees verder via deze pagina.
‘Door vragen te stellen over dingen die ik niet weet, lijkt de professional haar gedachten te ordenen.’ - Student Pedagogiek.
Lees verder via deze pagina.
Madelon Eelderink over haar fascinatie met Participatief Actieonderzoek en wat je ermee kunt bereiken.
Lees verder via deze pagina.
Koop dit nummer los (digitaal) via deze pagina of sluit hier een abonnement af.
In de aanstaande editie van Sozio is er aandacht voor methoden, methodieken, aanpakken of zeg maar: interventies die je professionele leven ondersteunen in je contact met degenen die je hulp en begeleiding nodig hebben. Wat zijn jouw ervaringen hiermee? Bij deze de uitnodiging om je tekstbijdrage naar de redactie te sturen met het oog op publicatie in de volgende uitgave.
Veel, heel veel mensen die hulp of ondersteuning nodig hebben van een hulpverlener of wijkteam zijn ergens getraumatiseerd. Dat kan 'licht' via pestgedrag oplopend tot het niet kunnen verwerken van zware traumatische ervaringen rondom dood en (huiselijk) geweld.
Kinderen zijn de toekomst als hun ouders er ook een krijgen. Een heel treffende uitspraak van Loesje! Met de komst van het manifest 1001 kritieke dagen en het actieprogramma kansrijke start zijn we een stap vooruit gegaan. Maar we zijn er nog niet. Er zijn helaas nog steeds te veel kwetsbare jonge kinderen die ons hard nodig hebben om een kansrijke toekomst tegemoet te gaan.
De transformatie van de jeugdhulp blijkt voor gemeenten een complexe opgave te zijn. Het bieden van effectieve, tijdige en samenhangende, ondersteuning aan jeugdigen en hun gezin is nog lang niet gerealiseerd, zo blijkt bijvoorbeeld uit de tussentijdse evaluatie van de Jeugdwet. Er moeten op lokaal en regionaal niveau ook nieuwe organisatorische arrangementen en systemen (of stelsels) worden ontwikkeld die passen bij zich ontwikkelende praktijken in het sociaal domein. De zorginhoudelijke en institutionele transformatie van de jeugdhulp gaan hand in hand.
Ex-wethouder en Tweede Kamerlid René Peters is gestart met een podcast-serie over de jeugdzorg. Hij neemt zich voor in 30 gesprekken veel aspecten van jeugdzorg te behandelen.
Actrice en boeddhist vertellen over écht contact maken met gedetineerden
Op 13 februari 2020 is het 3e Hechtingscongres in Aristo te Amsterdam. Mensen kunnen niet zonder andere mensen. Betekenisvolle relaties met anderen geven het leven kleur in goede tijden en troost in moeilijke tijden. Hechting raakt iedereen, vanaf de eerste dag van het leven tot de laatste dag van bestaan.
advertorial Kinderen voorbereiden op de toekomst is een grote verantwoordelijkheid. De wereld kenmerkt zich steeds meer door individualisering en prestatiedruk, social media en kunstmatige intelligentie voeren de boventoon, segregatie neemt toe en op de arbeidsmarkt vieren robotisering en flexibiliteit hoogtij. Deze ontwikkelingen versterken elkaar en beïnvloeden hoe we over onszelf nadenken, samenleven en werken. Wat is onze opdracht voor de toekomst van kinderen?
Je kan van minister Hugo de Jonge zeggen wat je wil, maar nadat hij jarenlang tegen alle signalen in volhield dat het allemaal goed zou komen met de jeugdzorg, erkent hij nu in reactie op de snoeiharde kritiek van de Inspecties Gezondheidszorg & Jeugd en Justitie & Veiligheid toch dat het zo niet langer kan, aldus Prof. Ido Weijers.
Slachtoffers van fysiek partnergeweld kampen aanmerkelijk vaker met uiteenlopende problemen dan een vergelijkbare groep mensen die geen geweld of andere schokkende ervaringen heeft meegemaakt. Zij hebben veel vaker psychische, werkgerelateerde, financiële, juridische, religieuze en fysieke problemen dan niet-slachtoffers, maar ook vaker dan slachtoffers van ander geweld. Daarnaast ervaren zij vaker een gebrek aan sociale steun.
Vroeggeboorte, adoptie of psychiatrische problemen bij de ouder; er zijn diverse risicofactoren voor
het ontstaan van hechtingsproblematiek bij kinderen.
Kom op 26 november naar het congres en leer wat onveilig gehechte kinderen nodig hebben!
Ido Weijers reflecteert op de Miljoenennota die op de 3e dinsdag van september werd gepresenteerd. Wat betekent dat voor de jeugdhulp? Zijn binnenkort alle problemen met financiering en budgetten de wereld uit? Of wordt het Rijk steeds rijker en de gemeenten steeds armer?
Op 9 oktober start een interessante cursusdag over Profiling: 'Zie ik het goed?' waarbij de jeugdzorgwerker of wijkteamlid kennis krijgt aangereikt om een inschatting te maken van de gesprekspartner: de jonger, de ouder. Mooie en vaak ook nieuwe informatie; zeer helpend in de praktijk.
Eén op de twintig mensen is slachtoffer van huiselijk geweld. Eén op twintig! Dat aantal is bizar hoog. Het betekent dat bijna iedereen wel een kennis heeft die thuis geweld ervaart – waarschijnlijk zelfs meerdere! Dat maakt ons allemaal omstanders. Maar wat kunnen we eraan doen? Huiselijk geweld is moeilijk vast te stellen, omdat de huiselijke sfeer vaak afgeschermd en privé gehouden wordt.
Het achteruit gaan van het zicht heeft grote impact op ouderen. De mobiliteit neemt af en deelnemen aan de maatschappij is door pensionering niet meer zo vanzelfsprekend. Wanneer ouderen door slechtziendheid niet meer kunnen meedoen en participeren in hun omgeving, liggen eenzaamheid en depressie op de loer.
Professionals die met kinderen werken krijgen automatisch te maken met ouders. De omgang met ouders kan soms een behoorlijke uitdaging zijn. Hoe buig je weerstand om tot een begripvolle samenwerking tussen hulpverlener, ouders en kinderen?
Ingrijpend decentraliseren en tegelijkertijd ingrijpend bezuinigen, en dat luchthartig verkopen met de fantasievolle bewering dat het allemaal goed komt, wat zeg ik, beter, veel beter wordt! Zo werd de rücksichtsloze overdracht van de jeugdzorg naar de gemeenten vanuit Den Haag en vanuit de grote gemeenten indertijd gebracht.
Personen met verward gedrag blijven steeds langer thuis wonen en participeren actief in de maatschappij. De zorgvraag van deze cliënten is echter onverminderd urgent. Hoe kunt u persoonsgerichte zorg bieden in de wijk?
Toen wij in de jaren voorafgaand aan de overhaaste invoering van de Jeugdwet begin 2015 waarschuwden voor het gebrek aan voorbereiding en voor de grote risico’s juist voor de kinderen die de meeste zorg nodig hebben, werd dat weggezet als angsthazerij. Als je wees op de merkwaardige uitzonderingspositie voor minderjarigen wat betreft hun toegang tot de ggz, dan werd dat afgedaan als ‘ouderwets’. En hetzelfde gold voor waarschuwingen voor de risico’s op het gebied van de privacybescherming en het gebruik van een vage notie als ‘drang’. Allemaal ‘ouderwetse kritiek’.
De ambulantisering van mensen met (ernstige) psychische aandoeningen is nog maar nauwelijks op gang gekomen. Het vergt een fundamenteel andere prioritering en innovatieruimte op de werkvloer. Dat stelt Hans Kroon, de kersverse hoogleraar Ambulantisering en Deïnstitutionalisering (werkzaam voor het Trimbos Instituut).
De samenwerking tussen sportverenigingen en jeugdhulporganisaties is nodig om meer kwetsbare kinderen en jongeren te begeleiden naar sportverenigingen, en zo bij te dragen aan hun ontwikkeling. Dat schrijft onderzoeker Niels Hermens in zijn proefschrift.
Een issue die vrijwel altijd opduikt in de professionele relatie is, in hoeverre je eigen beelden en vooroordelen de begeleiding of hulpverlening eerder bemoeilijkt dan vooruit helpt. Ido Weijers laat in een nieuwe serie artikelen op blog.pedagogiek.nu aan de hand van gevallen zien, hoe het gevaar van vooringenomenheid kan opspelen.
Ido Weijers beschrijft een casus uit het professionele leven van een jeugdbeschermer - mooi om te lezen hoe vooroordelen en normatief professioneel handelen een normaal onderdeel is van het dagelijks werk.
