De sportvereniging is in Nederland naast de school de belangrijkste georganiseerde ontmoetingspraktijk voor kinderen. De positieve eigenschappen die sport heeft en het feit dat kinderen doorgaans voor hun plezier sporten, verklaren de beperkte beleids- en onderzoeksmatige aandacht voor bijvoorbeeld pesten. 

Antipestprogramma’s

Er zijn veel programma’s ontwikkeld waarmee leraren pesten op hun school kunnen signaleren en aanpakken. Baar concludeert dat de effectiviteitspotentie van de onderzochte antipestprogramma’s niet hoog in te schatten is. De metingen van effecten van antipestprogramma’s beperken zich vaak tot de korte termijn en tonen zeer bescheiden en onsamenhangende resultaten.
Verder concludeerde Baar dat trainers waarschijnlijk de effectiviteit van hun pestaanpak overschatten en ze nog meer bewust moeten worden van potentieel pestgedrag. 

Promotieonderzoek

De algemene doelstelling van het promotieonderzoek van Paul Baar is kennis verzamelen over pestgedrag in verschillende contexten en de wijze waarop pestgedrag kan worden voorkomen en tegengegaan. Tien Nederlandse antipestprogramma’s zijn op hun effectiviteitspotentie geanalyseerd. Daarna onderzocht Baar het voorkomen en de regelmaat van pestgedrag op school en sportverenigingen bij 1534 kinderen. Ten slotte zijn 98 trainers en 96 leraren bevraagd over hun visie en handelen omtrent pesten. 

Volgens Baar moet er een bredere inzet en samenwerkingsverbanden komen tussen basisscholen, sportverenigingen, buurt, gezin en professionele onderwijs- en zorginstanties om pestgedrag aan te pakken. Ook is het volgens Baar noodzaak om voor sportverenigingen specifieke observatie-instrumenten en antipestprogramma’s te ontwikkelen en om bij trainer- en lerarenopleidingen aandacht aan het thema te besteden.

Bron: Universiteit Utrecht