Die aantijgingen worden door een ouder opgevoerd als reden waarom het kind de andere ouder afwijst. De ‘verstoten’ ouder krijgt zijn of haar kind soms jaren niet meer te zien, ook als aangetoond is dat de beschuldigingen onterecht waren en deze ouder volgens de wet of gerechtelijke uitspraak gewoon recht heeft op omgang.

Maatschappelijk probleem

Over ouderverstoting of oudervervreemding (Parental Alienation) bestaat veel onwetendheid, terwijl het een groot maatschappelijk probleem is. Volgens het CBS verzandt ongeveer één op de vijf stellen met kinderen in een complexe scheiding. Die hebben drie opvallende kenmerken (De Ruiter en Van Pol, 2017):

• Terugkerende destructieve communicatiepatronen.
• Psychische problematiek of persoonlijkheidsstoornis bij een of beide ouders.
• Beschuldigingen en/of daadwerkelijk sprake vankindermishandeling en/of partnergeweld.

Circa 16.000 kinderen verliezen jaarlijks na de scheiding van hun ouders voor korte of langere tijd het contact met één ouder. Hoewel ouderverstoting steeds vaker moeders treft, zijn het vooral vaders die na een scheiding het contact met hun kinderen verliezen. Recent onderzoek door het CBS en de Universiteit van Amsterdam (Kalmijn et al., 2018) laat zien dat twintig procent van de volwassenen van wie de ouders in hun jeugd uit elkaar gingen zijn of haar vader niet meer ziet; vijf procent heeft geen contact met hun moeder.

Lees hier het artikel of word abonnee!