De jeugdprofessional staat onder druk. De transitie van de jeugdzorg heeft de zorg verschraald en een sociaal systeem waarin de staat primaire verantwoordelijkheid draagt voor het welzijn van zijn burgers, heeft plaatsgemaakt voor een samenleving die iedereen vraagt verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar eigen leven en omgeving. Ingewikkelde procedures met allerlei voorwaarden hebben de drempels naar zorg en voorzieningen verhoogd. Een dienstverlenende benadering lijkt te zijn ingeruild voor een opstelling waarin eerst de motivatie en de verwijtbaarheid van jongeren en ouders wordt getoetst. Tegelijkertijd verloopt de onderlinge afstemming tussen zorg- en dienstverlening moeizaam, is onduidelijk wie waarvoor verantwoordelijk is en is de samenleving verhard.

Lees verder via deze pagina.