Vakblad voor sociaal professionals
en het sociaal domein

Diederik Samsom, de wijkverpleegkundige en sociale wijkteams

Zo werkt dat dus in verkiezingstijd. Een mooie reportage in Nieuwsuur gisteren die de moeite waard is om te bekijken of terug te kijken.
Diederik Samsom, de wijkverpleegkundige en sociale wijkteams

De reportage begint met uitspraken van Diederik Samsom tijdens een verkiezingsdebat bij Pauw en Witteman. Gespreksonderwerp: de zorg. De PvdA-leider snoert in het fragment SP-voorman Emile Roemer de mond door het woord Venlo in de mond te nemen. Daar kunnen inwoners onbezorgd thuis oud worden met de juiste verpleging. Want de wijkverpleegkundige is er weer de baas. En de budgetten van de zorgverzekeraars, de Wmo en de Awbz zijn ‘bij elkaar geveegd’. Niks bureaucratie. En dat alles dankzij PvdA-wethouder Ramon Testroote die al jaren zo werkt. Aldus de als altijd in de vijfde versnelling pratende Diederik Samsom. Roemer en de andere fractieleiders hebben het nakijken.


Dan gaat de Nieuwsuur-reportage verder. In Venlo. Hij blijft uiterlijk kalm maar wethouder Testroo moet in een spagaat. Het ligt namelijk wat anders dan Samsom beweert. Testroo kan zijn partijleider natuurlijk niet gaan zitten afvallen. Hoe zit het? De wijkverpleegkundige blijkt helemaal niet de baas te zijn in Venlo maar heeft een ‘mandaat op de werkvloer’ samen met andere professionals in de wijk. En hoe meer Nieuwsuur in de materie duikt, hoe minder er van Samsoms verhaal overblijft. Er blijkt sprake van een experiment - één pilot in één wijk in Venlo - dat al weer is afgelopen. En dat van die gestapelde budgetten is ook niet waar. Samsom wil niet reageren op de reportage maar schuift de hete aardappel door naar staatssecretaris van Rijn (VWS en óók PvdA). Die wijst op de sleutelfunctie van de wijkverpleegkundige bij de zorg in de wijk.

Terug naar Venlo. Een wijkverpleegkundige vertelt over het sociale wijkteam waarvan ze deel uitmaakt en hoe er daarin wordt samengewerkt. Weinig aanvragen gaan over zorg en verpleging zo blijkt, zoals Samson eerder trots tamboereerde. En het hele sociale wijkteam beslist, niet de wijkverpleegkundige.
Vervolgens klinkt er in de reportage nog kritiek op van Verpleegkundigen en Verzorgenden Nederland (V&VN) en Buurtzorg Nederland op de sociale wijkteams: die teams zouden bureaucratie juist in de hand werken. En dat zou weer ten koste gaan van de directe zorgverlening.  


Welke conclusie valt uit de reportage te trekken? Niet dat de wijkteams alweer op de schop moeten want die zijn net begonnen. Ze moeten de kans krijgen. Maar de reportage laat glashelder zien hoe landelijke politici goede sier maken met lokale successen door stampende oneliners uit te spugen tijdens verkiezingsdebatten. Vaak komen ze er mee weg. Maar Samsom heeft pech omdat Nieuwsuur het minutieus heeft nagetrokken.

Sowieso een vreemd figuur trouwens, verkiezingsdebatten over gemeentethema’s met landelijke kopstukken. Laat deze debatten over aan lokale politici. Dan maar niet op de landelijke tv.  

 



Naar homepage


Olaf Stomp,

Relevante categorieën: