Vakblad voor sociaal professionals
en het sociaal domein

‘Tijd voor masculinistische golf in pedagogische relatie’

Het is tijd voor een ‘masculinistische golf in de pedagogische relatie’. Dat zei ontwikkelingspsycholoog Steven Pont tijdens de conferentie ‘De afwezige vader bestaat niet’, in Amsterdam.
‘Tijd voor masculinistische golf in pedagogische relatie’

 

Pont stelde dat het hoog tijd is dat aspecten als ‘risico’ en ‘ervaring’ weer – vaak de inbreng van vaders in de pedagogische relatie met kinderen – ook de boventoon gaan voeren in de pedagogische opvoedingsstijl.  
 
Pedagogisch witbrood
In zijn lezing – doorspekt met vermakelijke, vaak persoonlijk gelardeerde, voorbeelden – hield Pont zijn gehoor de vraag voor of we in 2013 niet vooral bezorgdheid of zelfs overbezorgdheid hoog in het vaandel hebben staan bij de opvoeding van onze kinderen. Hij schetste daarbij hoe de ‘instructie het wint van de ervaring bij opvoedingstijl’. Hij illustreerde dat met een verhaal over 8-jarige jongetjes die bij een picknick de nadrukkelijke aanwijzing hadden gekregen van een aanwezige volwassene om niet te dicht bij de sloot te voetballen want dan zou de bal in het water verdwijnen. Domme instructie, in de ogen van Pont. ‘Die bal hóórt in de sloot te komen!’ Hij legde uit waarom. Omdat de bal in de sloot een beroep doet op morele ontwikkeling van de betrokken jongens. Wie haalt de bal eruit? Degene die ‘m laatst heeft geraakt, waar wie was dat eigenlijk, want ketste de bal niet via een ander af? Pont: ‘Het gaat ook over sociale ontwikkeling en over vriendschapsontwikkeling.’ En dat leer je vooral door ervaring en niet door instructie, meende de ontwikkelingspsycholoog. ‘Instructie is over het algemeen pedagogisch witbrood. Je voert het ze wel maar er zit maar weinig voedingswaarde is.’  
 
Vaderinclusieve opvoeding
Pont haakte met zijn verhaal aan bij de stellingname, eerder op de dag gedaan door Louis Tavecchio – emeritus hoogleraar pedagogiek: ‘een vaderinclusieve opvoeding’. Tavecchio illustreerde zijn pleidooi met diverse voorbeelden uit wetenschappelijk onderzoek.  En haalde en passant uit naar wet- en regelgeving in Nederland vanwege de belemmerende werking voor die vaderinclusieve opvoeding. ‘Nederland is wat dat betreft een achterlijk land. Het is bijvoorbeeld heel vreemd dat wij maar twee dagen vaderschofsverlof hebben na de geboorte van een kind. Nederland bungelt in Europa onderaan. Een schandalige zaak maar wel tekenend voor de opvattingen over het belang van vaderschap hier.’ 
 
Weinig familiebesef in Nederland
De derde plenaire spreker, transcultureel systeemtherapeut Kitlyn Tjin A Djie ging niet alleen in op het belang van een vaderrol bij de opvoeding. Ze pleitte voor een nadrukkelijke rol van de grootfamilie – grootouders en ooms en tantes onder meer. ‘Vreemd eigenlijk dat we enkel in Nederland spreken van gezin, van kerngezin, terwijl dat in alle andere talen over familie wordt gesproken. Er is weinig familiebesef in Nederland.’ En volgens haar een flink verlies, als het familieperspectief uit het oog wordt verloren. ‘De familiecontinuïteit is belangrijk.’ Volgens Tjin a Djie kunnen familieleden uit verschillende generaties een helende rol spelen bij disfunctionele familiepatronen en traumatische ervaringen uit het verleden.
 
In de middag waren er nog workshops van onder meer Alice Faber en Maarten Smit (theatermakers), Glenn Helberg (kinder- en jeugdpsychiater), Anja Fredrikse (gedragswetenschapper), Dirck van Bekkum (cultureel antropoloog), Su Changoe (jurist en mediator), en Nanneke Quik-Schuijt (oud-kinderrechter).
 
De conferentie was georganiseerd door het Hendrik Pierson Fonds. De aanleiding was de presentatie van het boek ‘De afwezige vader bestaat niet’ van Irene Zwaan.  







Naar homepage


Olaf Stomp,

Relevante categorieën: