Vakblad voor sociaal professionals
en het sociaal domein

Ieder kind verdient een kansrijke toekomst

Kinderen zijn de toekomst als hun ouders er ook een krijgen. Een heel treffende uitspraak van Loesje! Met de komst van het manifest 1001 kritieke dagen en het actieprogramma kansrijke start zijn we een stap vooruit gegaan. Maar we zijn er nog niet. Er zijn helaas nog steeds te veel kwetsbare jonge kinderen die ons hard nodig hebben om een kansrijke toekomst tegemoet te gaan.
Ieder kind verdient een kansrijke toekomst

Kinderen van ouders met psychische problemen en/of verslaving hebben niet dezelfde kansen als andere kinderen. Zij lopen meer risico op het ontwikkelen van gehechtheids- en ontwikkelingsproblematiek. Ook hebben zij 2 tot 13 keer meer kans dan andere kinderen op het ontwikkelen van een psychische stoornis. Een verslaving bij ouder(s) leidt tot een 2 keer zo groot risico op verslaving bij het kind als bij andere kinderen (Factsheet KOPP-KOV Trimbos Instituut, 2019). De ouders van deze kinderen hebben behoefte aan steun in de omgang met hun kinderen.

Ouders met psychische problemen en hun kinderen krijgen niet vanzelfsprekend de juiste zorg en ondersteuning. Wat hen zou helpen is bijvoorbeeld sociale steun van buiten het gezin (Factsheet KOPP-KOV Trimbos Instituut, 2019). Er zijn prachtige innovatieve burgerinitiatieven ontwikkeld die deze gezinnen ondersteunen. Sommige gemeenten financieren deze vrijwillige initiatieven tijdelijk, bijvoorbeeld vanuit innovatiesubsidies. Maar hoe lang kun je een initiatief innoverend blijven noemen? En innovatief als het is, past het niet in de bestaande ‘geldpotjes’ voor preventieve of informele zorg. Andere gemeenten hebben geld gereserveerd voor preventieve interventies, maar daarmee kan slechts 0,1% van de doelgroep worden ondersteund. Waarom bieden we, juist nu we in Nederland willen investeren in het jonge kind, deze informele initiatieven, geen helpende hand?

Uithuisplaatsing leidt voor kinderen, hun ouders en omgeving in veel gevallen tot onbeschrijflijk veel leed. Kent u de documentaire ‘Alicia’? Alicia’s uitspraak “Ik ben een gewoon meisje, ik ben niet speciaal!” gaat door merg en been. Hoeveel kinderen moeten haar nog volgen? We hebben ambtenaren met creativiteit en lef nodig, geen ambtenaren die niet verder komen dan de vraag of een interventie wetenschappelijk effectief is gebleken. Ga gewoon eens luisteren en verhalen horen! Wetenschappelijk onderzoek kunnen doen naar effecten is slechts voor een enkel initiatief weggelegd. We hebben ook ambtenaren nodig die zich realiseren dat innovatie beloond moet worden en dat dit niet in het innovatieve stadium kan blijven hangen. Het is kapitaalvernietiging als je voor burgerinitiatieven geen structurele financiering realiseert. Laten we niet wachten tot er een ‘Dag tegen de uithuisplaatsing’ moet worden uitgeroepen, maar nu in actie komen!

 

Auteur: Sandra de Goeij

Directeur Stichting MeeleefGezin



Naar homepage